Deals maken

Tegenwoordig is het de gewoonste zaak van de wereld, dat er bij grote pokertoernooien aan het eind deals worden gemaakt. Het splitten van de prijzenpot bij een finale tafel wordt haast meer gewoonte dan uitzondering. ‘Vroeger’ was dit allemaal nog achterkamertjespolitiek, in het geniep overlegden de finalisten over de in hun ogen eerlijke verdeling van de prizepool. Alvorens deze in het geniep werd gesplit. Gelukkig is die tijd voorbij en gaat het nu allemaal veel simpeler.

Bij PartyPoker is het een eenvoudige druk op de knop. Bij grote toernooien heeft de finale tafel namelijk automatisch een programmaatje ingebouwd, waardoor indien gewenst spelers een deal kunnen bespreken. Bij PokerStars lopen ze misschien nog een klein beetje achter, maar als je er in de chat onderling uitkomt dan is het gewoon even iemand van de support oproepen, die vervolgens de deal bezegelt. Dus wie echt wil choppen krijgt het ook bij Stars wel voor elkaar.

Volgens mij is dat deals maken iets, waar wij Nederlanders goed in moeten zijn. Nederlanders zijn van nature enorme onderhandelaars en het woord ‘poldermodel’ is niet voor niets tot ver buiten onze grens beroemd c.q. berucht. Over de hele wereld kent men het eindeloze gediscussiëer van de Nederlanders. Gewoon doorgaan totdat je een uitkomst hebt waarbij iedereen genoeg water bij de wijn gedaan heeft.

Of het moet zo zijn dat iedereen je zo zat is, dat ze nu toch maar akkoord gaan met jouw voorstel. Als je het gevoel hebt dat dit het geval is, moet je vooral nog even doorgaan met uitzuigen.

Je kan je misschien afvragen, wat nou precies het voordeel is van dat maken van deals. In mijn ogen is ook dit iets typisch Nederlands, hoewel het wel wat botst met een ander typisch Nederlands trekje. Daarom vergelijk ik het maar met voetbal, ik weet dat sommige mensen hier daar niet zo van gediend zijn, maar om in dit typisch Nederlandse sferen te blijven, moet er toch tenminste iets met voetbal vergeleken worden. Mijn excuses aan degene die nu wat afgeleid zijn, maar ik denk dat velen de vergelijking met het weledele balspelletje toch wel een beetje kunnen waarderen.

Oké back to business. In Nederland moet altijd attractief gevoetbald worden. Zo mooi en aanvallend mogelijk, helaas brengt dit altijd een hoop risico’s met zich mee. In het voetbal nemen we deze automatische risico’s voor lief, maar in het pokerspel wil je het woord risico zoveel mogelijk beperken. Dus wie aanvallend en attractief pokert, wordt niet altijd beloond met datgene waar hij misschien wel recht op heeft.

Daarom kan het voordelig zijn deals te maken, waarbij de hele finale tafel split in de prijzenpot, meestal naar chipcount. Zeker bij een steil aflopende prijsverdeling is dit een wat eerlijkere verdeling. Hiermee beperk je dus je verlies wanneer je als eerste weer mag opstaan van de finale tafel. Oké als je er van overtuigd bent dat je deze vissen allemaal van de tafel kan vegen dan is splitten uiteraard niet in je voordeel, maar goed deze spelers hebben vaak zoveel ervaring dat ze zelf wel weten wat het beste voor ze is.